111# "Ziarno Światła"

Tytuł: Ziarno Światła

Autor: Nikolas Razmuk 

Rok wydania: 13.11.2019

Wydawnictwo: Wydawnictwo Novae Res

Liczba Stron: 684

Opis:

Czasem najcięższa walka czeka nas po wygraniu wojny.

Ludzkość po raz trzeci doprowadziła do tragicznej w skutkach wojny światowej, dziesiątkując populację i niszcząc ekosystem Ziemi. Po kilku latach na umierającą planetę przybywają Strażnicy – zaawansowani technologicznie obcy, pragnący przejąć całkowitą kontrolę nad jej odbudową.

W samym środku tych wydarzeń Posthumus Piąty – sierota wychowany przez Teotrytę – zmaga się z decyzjami przywódcy powstania. Pomóc mu mają pogrzebani głęboko pod ziemią wojownicy pochodzący z dawnych i zapomnianych epok.

Uwikłany w sieć intryg bohater musi odnaleźć swój cel i stoczyć najważniejszą w życiu bitwę, a nowo poznane istoty wszystko komplikują. Podróż do gwiazd jest nieunikniona. Czym jest sławetne ziarno światła i jaką rolę odegra w tej historii? Kosmos kryje o wiele więcej tajemnic, niż Ci się wydaje...

Recenzja:

Z książkami postapokaliptycznymi nie mam często do czynienia, lecz "Ziarno Światła" przyciągnęło moją uwagę i okładką i opisem. Pomimo, że nie czytam często książek z wątkiem postapo lub sci-fi, to bardzo lubię ten gatunek, też dlatego się zainteresowałam się tym tytułem. Wielu ludzi mówi, że jeśli dojdzie do Trzeciej Wojny Światowej, to kolejną rozegramy na kije i kamienie. W "Ziarno Światła" autor zabiera nas do rzeczywistości, która ma miejsce właśnie po Trzejciej Wojnie Światowej, która okazała się największą z dotychczas stoczonych. Część ludzi, która przeżyła trafiła pod skrzydła Strażników, jednak jak się okazuje wcale nie są oni wybawieniem. Superrozwinięta rasa istot nie ma na celu ratowania ludzi. Oni pragną podporządkować sobie całą galaktykę. Natomiast druga część ludzi, która zdołała przeżyć i uciec przed Strażnikami zeszła do podziemi, gdzie starają się normalnie żyć.

Jeśli chodzi o bohaterów książki, to szczerze mam problem z ich oceną. Z jednej strony bardzo podobała mi się ich kreacja, jednak pojawiły się zgrzyty. Czasem miałam wrażenie, że np. w przypadku głównego bohatera jakim jest półbóg (a przynajmniej tak to zrozumiałam) Posthumus Piąty panuje straszny chaos, a sama postać wydaje się nadaktywna. Zupełnie jakby nie mógł usiedzieć w miejscu, przez co często pakował się w kłopoty i ktoś musiał wkraczać do akcji aby go z nich ratować. W dodatku samo jego wychodzenie z opresji. No to mi trochę zgrzytało. Ponieważ fantasy, fantasy, ale jednak trochę realizmu trzeba było zachować :).

To co szczególnie zasługuje na pochwałę, to wyobraźnia autora oraz umiejętność wytworzenia tak plastycznego opisu, że już po kilku zdaniach jesteśmy w stanie wyobrazić opisywaną scenę. Po samej grubości książki można spodziewać się już, że książka w tym temacie jest bardzo dobrze przygotowana, a w trakcie czytania dostrzega się to, że autor dopracował historię w każdym calu. Przez swoją tematykę książka nie jest łatwa. Przez większość czasu, kiedy ją czytamy musimy być bardzo skupieni, aby zrozumieć, o co tak na dobrą sprawę w niej chodzi. Czasem widać zgrzyt, który często towarzyszy debiutantom, lecz nie razi to tak bardzo, aby się do tego przyczepiać. Głównie chodzi mi tutaj o styl i język autora, ale tak jak wspominałam w debiucie często jest to spotykane. Osobiście bardzo podobała mi się ta historia, która była dla mnie pewnego rodzaju odskocznią po ostatniej fali romansów. To co mi się również podobało w tej książce, to że nie czuło się powstrzymywania autora. Historia została napisana z serca, co naprawdę przyciąga czytelnika. Szczególnie mam tutaj namyśli fanów filmów i komiksów Marvela, czy sagi Gwiezdnych Wojen. Ja sama jestem ich wielką fanką i to co się dzieje w "Ziarno Światła" mogłoby spokojnie zostać przeniesione na wielki ekran!

Za możliwość przeczytania dziękuję Wydawnictwu Novae Res. 

07.05.2020

Alpha