124# "Dopóki starczy mi sił"

Tytuł: Dopóki starczy mi sił

Autor: Karolina Klimkiewicz

Rok wydania: 10.07.2019

Wydawnictwo: Wydawnictwo Novae Res

Opis:

Wyobraź sobie życie, w którym ciągle musisz grać kogoś innego. Tkwisz w zaklętym kręgu przemian: co trzy miesiące nowe imię i nazwisko, nowy kolor oczu i włosów, nowe plany na przyszłość, nowe mieszkanie...
Zola Henderson i jej ciotka Camilla wiedzą, jak to jest, gdy tracisz tożsamość. Od siedmiu lat razem uciekają przed demonami przeszłości. Wcielając się w coraz to inne osoby, nie posiadają niczego na stałe, a ich życie jest jedną wielką iluzją.
Wszystko zaczyna się zmieniać, gdy przeprowadzają się do małego, nadmorskiego miasteczka. Jonesport okazuje się być ich przekleństwem, ale i jedyną szansą na odzyskanie wolności. Jak wysoką cenę będą musiały zapłacić za przywrócenie swojego prawdziwego „ja”?

Recenzja:

"Dopóki starczy mi sił" jest moim pierwszym spotkaniem z autorką i już mogę Wam powiedzieć, że bardzo udanym. Szczególnie, że nadchodzi lato, a uważam, że to idealna lektura na gorące dni, które ostatnio funduje nam natura.  Jednak powiedzcie kto z nas nie marzył o tym, aby się cofnąć? Zacząć wszystko od nowa? Pojawiasz się w nowym miejscu, otoczony przez nowych ludzi i tak możesz zacząć nowe życie. Zola nie znosi swojego życia, jest dla niej przekleństwem i to samo tyczy się ciotki Zoli. Obie musza się ukrywać, udawać i kłamać, aby ? przetrwać i to od siedmiu lat. Jednak co to za życie, jeśli cały czas trzeba się ukrywać i nie można być sobą? W każdym miejscu, do którego zawitają, przebywają krótko z obawy, że zostaną rozpoznane. Zmienianie siebie, wyglądu, imion, a nawet swojego charakteru weszła im w tak krew, że już same powoli nie wiedzą kim są. Takiego talentu nie jeden aktor by im pozazdrościł, jednak czy aby na pewno jest czego zazdrościć? 

Jednak wszystko ulega zmianie, kiedy docierają do niewielkiego miasteczka Jonesport, a Zoli ma dość dotychczasowego życia. Pragnie w końcu być sobą. Dziewczyna obawia się, że przez cały czas, kiedy udawała i uciekała, jej osobowość i prawdziwa ona. Jednak czy będzie zdolna do tego po latach tułaczki? Czy to nie okaże się zgubą i nie przepaści ich pracy przez te parę lat? Co się stanie, kiedy mała mieścina nie okaże się azylem, a Zoli wpuści do swojego serca przyjaźń i zauroczenie? Co się okaże ceną za wolność i czy nie będzie ona za wysoką? 

Tak jak wspominałam jest to moje pierwsze spotkanie z autorką, które uważam za udane. Książka "Dopóki starczy mi sił" jest powieścią piękną, ale i wzruszającą, która daje każdemu czytelnikowi do myślenia, nie ważne w jakim wieku sięga się po powieść. Postacie, które autorka wykreowała są bardzo realistyczne i powodują szybsze bicie naszego serca lub kręcące się w oczach łzy. To właśnie przez postacie książka daje do myślenia, ponieważ bardzo często nie doceniamy tego co posiadamy i musimy to stracić, żeby docenić. To co też zwróciło moją uwagę, to kolejna rzecz, którą autorka ujęła idealnie. Otóż chodzi mi o to, jak łatwo przychodzi nam przydzielenie kogoś do wyimaginowanych kategorii, jak łatwo przychodzi nam przypinanie komuś łatki.

Akcja, dzięki płynnemu i lekkiemu stylowi autorki płynie niczym rzeka, a wszystko zdaje się dziać jak w najlepiej ułożonym planie. Wszystko wydaje się przemyślane i dopracowane, nie ma żadnych luk, które wprowadzałby zamęt. To co mnie też przyciągnęło, to pięknie skomponowana okładka. Jest delikatna, ale intrygująca i jak dla mnie jest świetnie dopasowana. Ostatnie, co pragnę poruszyć, a może zaznaczyć, to koniec, który mnie zaskoczył i podejrzewam, że niejednego z Was również zaskoczy.

Za możliwość przeczytania, dziękuję wydawnictwu Novae Res.

18.06.2020

Alpha