70#"Przekroczyć granicę Ciemności"

Tytuł: Przekroczyć granicę ciemności

Autor: Samanta Opic

Rok wydania: 2019

Wydawnictwo: Novae Res

Liczba Stron: 224

Opis:
Co się stanie, gdy ciemność przejmie władzę nad wszystkim, co dla ciebie ważne?
Dla nastoletniej Mai zaczyna się czas, w którym będzie musiała dokonać najważniejszych w swoim życiu wyborów. Właśnie dowiedziała się, że jej chłopak, Piotrek, miał ciężki wypadek na motocyklu, a z nią samą zaczyna się dziać coś dziwnego. Dziewczyna traci wzrok i trafia do miejsca, z którego może wydostać się tylko na dwa sposoby: albo zawalczyć o to, by przekroczyć granicę i wrócić do domu, albo poddać się i umrzeć. Zostało jej zaledwie siedem dni, aby się uratować, ale Maja wie, że musi podjąć tę próbę i stanąć twarzą w twarz ze swoimi największymi lękami. Czy w otaczającej ją ciemności znajdzie kogoś, komu będzie mogła zaufać? Czy uda jej się ponownie przenieść się do świata, w którym zostawiła wszystko, co kocha?

Recenzja:

„Kiedyś kochała ciemność.

Sądziła, że to właśnie ona jest jej najlepszą przyjaciółką.

Przecież tak było…

Prawda?”

Do czego może doprowadzić jedna kłótnia? I kolejna i jeszcze jedna? Jak bardzo mogą nas dręczyć wyrzuty sumienia, aż zmienią się w pasożyta, który będzie nas powoli zjadać, aż nie zostanie już nic. Maia jest właśnie w takiej sytuacji, a kiedy dochodzi do kolejnej kłótni między nią, a jej chłopakiem, staje się coś strasznego. Piotrek zostaje ofiarą wypadku. Jest w krytycznym stanie i prawdopodobnie już się nie wybudzi. Kiedy dziewczyna się o tym dowiaduje zapada w śpiączkę i traci wzrok.

„Zima nigdy nie była taka piękna…

Wszystko jest piękniejsze, gdy ma się przy sobie osobę,

którą chcę się spędzić całe swoje życie.”

Maia trafia do świata, w którym albo może zostać, albo wrócić na Ziemię, do swojej rodziny i przyjaciel. Musi jednak podjąć decyzję, która nie jest łatwa, a w dodatku ma na nią tylko siedem dni. Jeśli nie pokona ciemności, która ją pogrążą przestanie istnieć. Spotyka tutaj dwie osoby, które są bliskie jej sercu. Pomagają one, naprowadzając dziewczynę na odpowiednią drogę. Wracając do odpowiednich wspomnień, nie analizuje ich z dystansem, a na nowo przeżywa i próbuje zrozumieć, a Damien i pewien nieznajomy, który wydaje się być znajomym pomagają jej odpowiednio przemyśleć sytuację. Pomimo starań chłopców, wybór nadal leżał w rękach Mai.

Debiut, który spokojnie mogę uznać za udany jest historią o nastolatkach dla nastolatków. Prosty język i krótkie rozdziały sprawiają, że książkę szybko się czyta.

„Czasem bywa i tak, że nie mamy siły na nic,

a jednak coś nas zmusza, byśmy szli do przodu,

nie daje nam wyboru.”

Wiązałam dużą nadzieję z tą książką i naprawdę zaczęło się bardzo dobrze, ale gdzieś po połowie, przestało być dobrze i stało się przeciętnie. Pierwsze sto stron połknęłam, nie mogąc oderwać się od historii i chcąc poznać dalsze losy, lecz w pewnym momencie ten zapał zgasł, a Maia zaczęła mnie irytować. Miałam wrażenie, że przez jakąś chwilę bohaterowie wpadli w takie koło i co chwile musieli o czymś porozmawiać.

To co podobało mi się i jednocześnie budziło we mnie emocje to wspomnienia dotyczące jej przyjaciela Damiena. Przekaz, który niesie za sobą ta historia, jednak zalicza historię do tych, które należy, a nawet trzeba przeczytać. „Przekroczyć granicę ciemności” uczy, żeby nie obwiniać się o coś, na co nie miało się wpływu i żyło się pełnią życia, bo trwa ono zaledwie mgnienie oka.

Za udostępnienie egzemplarza oraz za możliwość objęcie go patronatem dziękuję Wydawnictwu Novae Res.